Tengeriin dagina bi

3 сар 3, 2010 at 8:37 am (Утгауянга)

Би өөрийгөө тэнгэрийн дагина гэж боддог. Учир нь би тэнгэрлүү дүүлэн, эргэлдэн  наадах дуртай. Эргэлдэн наадах нь ер бусын үзэсгэлэнг бас эрхэмсэг төгөлдрийг илтгэдэг. Би хаяа хязгааргүй уудам ертөнцөд зөөлөн аялгуутай нь ханьсан уян бүсгүйн дүрийг бүтээдэг. Хорвоо ертөнц тэр чигээрээ хосын айзамд намайг аргадан, аязын аядуухан хэмнэлдээ тааламжтай тэнүүчлүүлнэ. Хөл дор үүл гишгэгдэж, нарны алтан туяатай хөх цэнхэр хязгааргүй оргилд би дүүлнэ.  Би дахин мэндэлдэг… Хэн ч миний мэдэрдэг тэр төгөлдөр оршихуйг мэдрэхгүй. Даашинзны хөнгөн давалгаа салхи сэвэлзүүлэн уудамд намайг чимнэ. Сор сондор гэх цалин цэнхэр огторгуй бие сэтгэлийг минь эрхсийн нэгээр өргөмжлөнө. Тэнд би тод гэрэлтэнэ, тэнд би гэрэлийг түгээнэ. Эрх наадгайг эрхэст амьлуулсан би сэтгэлдээ “Тэнгэрийн дагина”.  Хөг аялгуунд хүлэгдэн өөрийгөө бэлэглэсэн хүүхэн хонгор. Хүн төрөлхтөнд энэ агуу мэдрэмж байдагт би бахархдаг. Хүй орчлонд энэ бүхэн байдагт талархал төрөхүй. Асгасан бороонд ус буцааж хөглөгдөх, аянгын гэрэлд үзэсгэлэн бүтээж аргадах, уйтгар гунигийг сэргээх хөгжим ая данги, аз жаргал бүтээгч зүрхний горхи үүгээр хөглөгдөн урсдаг агуу… Бийрээр зурагдан хүмүүн төрхөө олохдоо хамт ирсэн бодол. Балчир насны хүслэнт МӨРӨӨДӨЛ, бие сэтгэлийн хөг эмзэг эрхэмлэл энэ бол бүжгийн гайхамшигт талбар…